Kontuzje biegacza: ścięgno Achillesa
Stan zapalny lub naderwanie ścięgna Achillesa jest najczęstszą kontuzją wśród biegaczy. Ścięgno to jest w zasadzie najważniejsze w całym organizmie, ponieważ uznawane jest za najsilniejsze ze wszystkich innych, gdyż może wytrzymać obciążenie wynoszące kilkaset kilogramów. Oprócz tego jest ono niezbędne do poruszania się, bo bierze udział praktycznie podczas każdego wykonywanego ruchu nóg.
Ze względu na to, że ścięgno Achillesa bierze udział w każdym ruchu nóg, jest szczególnie narażone na wystąpienie kontuzji, tym bardziej jeśli uprawia się sporty wyczynowe. Bieganie można do nich zaliczyć, gdyż niejednokrotnie biegacze w ciągu tygodnia robią dziesiątki kilometrów, co jest już sporym obciążeniem. Podczas biegu musi uporać się ono z siłą nacisku wynoszącą nawet 10-cio krotność masy ciała. Powstałe mikrourazy po pewnym czasie przeradzają się w stan zapalny, a nawet i poważniejszą kontuzję. Najczęstszymi objawami zapalenia ścięgna jest jego ból podczas biegania, który będzie narastał wraz z wydłużaniem czasu treningu, jak również ból pojawia się przy zwykłym chodzeniu, a szczególnie dokuczliwy jest podczas chodzenia po schodach. Bólowi z pewnością będzie towarzyszyć także opuchlizna, a także do zaobserwowania będzie specyficzne chrobotanie podczas wykonywania ruchów.
Jeśli ból zaczyna już bardzo dokuczać, a wizyta u lekarza ortopedy niestety nie nastąpi za szybko, wtedy można pomóc sobie kilkoma prostymi sposobami. Podczas stanu zapalnego, czy poważniejszego urazu, warto zrobić:
– smarowanie tyłu łydki maścią dla sportowców, która ma działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne,
– zimne okłady w bolących miejscach,
– jeśli decydujesz się na trening pomimo bólu, wtedy koniecznie należy do butów biegowych włożyć podpiętki, dzięki którym pięta zostanie uniesiona, a tym samym ścięgno nie będzie aż tak naprężone, więc i ból będzie mniejszy.
Po wizycie u specjalisty zapewne biegacz z kontuzją ścięgna Achillesa dostanie zalecenie wykonywania masażu oraz odbycia kilku wizyt u fizykoterapeuty na rehabilitacji. Jeśli zbyt szybko nie pójdzie się do lekarza z kontuzją, to jest duże prawdopodobieństwo, że noga będzie musiała zostać włożona do gipsu. To wszystko przez to, że podczas nadwyrężenia ściegna wydziela się płyn, który gromadzić się będzie w pochewce otaczającej mięsień brzuchaty i ścięgno. Może wtedy dojść do wystąpienia zrostów, które niestety będzie trzeba unieruchomić. W przypadku całkowitego zerwania ścięgna Achillesa konieczne będzie przeprowadzenie operacji, której celem będzie połączenie ścięgien poprzez ich zszycie. Oczywiście po operacji konieczna będzie specjalistyczna rehabilitacja.
Gdy podczas treningów dojdzie do kontuzji ścięgna Achillesa należy przerwać wykonywanie planu treningowego na jakiś czas, aby nie dopuścić do całkowitego zerwania ścięgna, co może zakończyć się poważnym zabiegiem chirurgicznym. Dlatego też przy wystąpieniu pierwszych dolegliwości bólowych warto zmniejszyć ilość treningów lub zrobić sobie przerwę do momentu, gdy ból już nie będzie odczuwalny.
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.